Szkoda powstaje tylko wówczas, gdy mowa o majątku prawnie chronionym. Utracenie korzyści z kradzieży czy z innego przestępstwa nie może wobec tego prowadzić do roszczenia odszkodowawczego.
Szkoda majątkowa – co to jest?
W polskim prawie cywilnym ( więcej na https://profits.com.pl/)wyróżniamy dwie podstawowe rodzaje szkody: szkoda majątkowa oraz szkoda niemajątkowa. Szkoda majątkowa to oczywiście wszelki uszczerbek finansowy, jaki poniósł poszkodowany z naruszeniem jego autonomii woli. Ustalenie wysokości takiej szkody w prawie odbywa się za pomocą metody dyferencyjnej. Polega ona na prostym porównaniu majątku poszkodowanego przed i po zaistnieniu wydarzenia, które spowodowało szkodę. Brane pod uwagę są dwa czynniki: strata (damnum emergens), a także utracone korzyści (lucrum cessans). Do tych drugich zaliczają się środki finansowe, których należałoby się spodziewać, gdyby nie doszło do wydarzenia, które wywołało szkodę. Przykład? Wyobraźmy sobie, że chuligan zniszczył samochód, którym pizzeria dowoziła jedzenie do klientów. Na czas naprawy auta, nie może ona przyjmować zamówień na dowóz, a więc siłą rzeczy, zyski pizzerii istotnie zmalały. Ów chuligan zapłacić musi więc nie tylko za uszkodzenie samochodu, ale także uiścić na rzecz restauracji ustaloną kwotę pieniędzy, których z jego powodu nie zarobiła. Określenie owego „lucrum cessans” niekiedy może zostać wyłączone przepisami szczególnymi – wówczas bierzemy pod uwagę tylko wartość rynkową utraconego lub zniszczonego przedmiotu – są to jednak sytuacje wyjątkowe.
Szkoda niemajątkowa – co to jest?
Szkoda niemajątkowa (nazywana też krzywdą) to szczególny rodzaj szkody, odszkodowanie za nią nazywamy zadośćuczynieniem. Polega na swego rodzaju finansowej wycenie negatywnych przeżyć, cierpienia psychicznego i fizycznego przez osobę poszkodowaną. Przykładowo, sprawca wypadku zapłaci nie tylko za koszty leczenia czy poniesione przez poszkodowanego straty w majątku, ale także wynagrodzi mu w określonej przez sąd sumie pieniędzy ból, jaki przeżył podczas rekonwalescencji. Kwota orzeczona przez sąd może być tutaj sprawą wyjątkowo sporną: sumy takie kształtuje zazwyczaj przyjęta w środowisku sędziowskim linia orzecznicza.
